Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,
Σήμερα εἶναι ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι τό τρίτο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὀνομάζεται, Πνεῦμα Ἅγιον, Πνεῦμα Θεοῦ, Φῶς καί ζωή, Πηγή ζῶσα, Πνεῦμα σοφίας καί συνέσεως, Παράκλητος. Εἶναι τό Πρόσωπον Ἐκεῖνο, τό ὁποῖο κατευθύνει τήν Ἐκκλησία καί θεοποιεῖ κατά χάριν τόν ἄνθρωπο. Εἶναι ὁ Παράκλητος πού βοηθᾶ τόν τραυματισμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἄνθρωπο, τόν στηρίζει στήν πνευματική του ἀνόρθωση καί συντελεῖ στή σωτηρία του.
Ἡ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι μεγάλη. Αὐτό ἔρχεται, κατέρχεται καί μᾶς συνάζει κύκλοθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Συγκροτεῖ τόν θεσμό τῆς Ἐκκλησίας. Γράφει ὁ Ἱ. Χρυσόστομος: «Εἰ μή Πνεῦμα παρών, οὐκ ἄν συνέστη Ἐκκλησία˙ εἰ δέ συνίσταται ἡ Ἐκκλησία, εὔδηλον ὅτι τό Πνεῦμα πάρεστι». Κατά τήν τέλεση τῆς χειροτονίας, τῆς βαπτίσεως, τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἡ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι ἡ ἐπισκιάζουσα τά ἱερά αὐτά Μυστήρια, ὅπως καί ὅλα τά ἄλλα. Ὁ δυναμισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κάμνει τούς ἄσημους καί ἀγράμματους ἁλιεῖς, Ἀποστόλους τῆς Οἰκουμένης. Αὐτό τό Ἅγιο Πνεῦμα δημιουργεῖ τούς μάρτυρες. Αὐτό φωτίζει τούς ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό δίδει τήν αἴσθηση τῆς ἑνότητας τῶν πιστῶν χριστιανῶν. Αὐτό τό Ἅγιο Πνεῦμα βεβαιώνει τό βίωμα τῆς συνεχοῦς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας. Αὐτό τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὁ Παράκλητος εἶναι ὁ μεγάλος συμπαραστάτης καί ἐμψυχωτής στό διάβα τῆς ζωῆς, στόν πόνο καί στίς δυσκολίες μας.
Αὐτή ἡ θαυμαστή παρουσία τοῦ Πνεύματος ἦταν ἰδιαίτερα αἰσθητή στήν ἀρχαία Ἐκκλησία. Τό Πνεῦμα μιλοῦσε μέ τό στόμα τῶν Προφητῶν καί Εὐαγγελιστῶν καί θαυματουργοῦσε μέ τά χέρια τῶν ἁγίων. Κάτοπτρον τῆς μακαρίας ἐκείνης καί πνευματοκινήτου ἐποχῆς εἶναι οἱ «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων». Τοῦτο εἶναι τό βιβλίο, πού ἱστορεῖ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν πρώτη Ἐκκλησία, τό ἱερό βιβλίο, τοῦ ὁποίου τήν κάθε σελίδα διαποτίζει καί πλημμυρίζει τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί βρίσκεται μέσα στήν Ἁγία Γραφή.
Ἀλλά ὄχι μόνον τότε, καί σήμερα ὁ καθένας μας ἔχει λάβει τό Ἅγιον Πνεῦμα. Δέν εἶναι σχῆμα λόγου αὐτό. Εἶναι πραγματικότητα. Κατά τό μυστήριον τοῦ Χρίσματος λάβαμε τήν σφραγῖδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως λέγει ὁ ἱερεύς κατά τήν ἱερωτάτη ἐκείνη στιγμή. Γίναμε μέτοχοι καί κοινωνοί τοῦ παναγίου καί ζωοποιοῦ Πνεύματος. Ὅλοι μας, ἄνδρες καί γυναῖκες, γίναμε «ναοί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ζωντανές κατοικίες, ἔμψυχα σπίτια τοῦ Παρακλήτου. Αὐτό εἶναι ἡ ψυχή τῆς ψυχῆς μας.
Καί ἔτσι, μέ τήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δεχόμαστε τή δόξα τοῦ Κυρίου καί «μεταμορφούμεθα ἀπό δόξης εἰς δόξαν», ἔχοντας συνείδηση ὅτι «ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθοσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια», ὅπως γράφει ὁ Ἀπ. Παῦλος.
Ἀγαπητοί μου,
Μή φοβούμεθα, λοιπόν, μή ἀπογοητευόμεθα, μή δειλιάζουμε. Τό Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς βοηθᾶ νά γίνουμε γνήσια τέκνα Θεοῦ καί νά κληρονομήσουμε τήν οὐράνια Βασιλεία Του.
Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ’