ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

Δυτικά του μικρού οικισμού της Αγίας Κυριακής, στο δρομάκι με κατεύθυνση την Αγήτρια ψηλά κ αριστερά στην ρίζα εκτεταμένων βράχων υπάρχει μικρός, κομψός σταυρεπίστεγος* ναΐσκος του τύπου Α1, κτισμένος με μεγάλους τεφρούς μαρμαρολίθους, οι οποίοι έχουν ορθογωνισθεί. Ο τρόπος τοιχοδομίας του μας θυμίζει τον Ναό της Βλαχέρνας μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω.

 http://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_998.html

Άγιος Φίλιππος στα Κορογονιάνικα

Πρόκειται για έναν από τους παλιότερους βυζαντινούς ναούς της Μάνης (εσωτ. Διαστ. 8.55 Χ 3 μ.) . Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες η επικάλυψη της καμάρας του Ναού και της κόγχης του Ιερού, που πρέπει να ήταν κατασκευασμένη από σχιστόπλακες (τίκλες) έχει αφαιρεθεί, ενώ τμήμα της του δυτικού τοίχου έχει καταπέσει. Αποτέλεσμα αυτού είναι η εισροή των υδάτων στο εσωτερικό του κτίσματος, γεγονός που προκαλεί καταστροφή του υποστρώματος και της ζωγραφικής επιφάνειας των τοιχογραφιών.

http://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_211.html

ΑΝΩ ΜΠΟΥΛΑΡΙΟΙ (ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ)

Το πιο παλιό, αξιόλογο μεσαιωνικό μνημείο, διατηρημένο ερείπιο των Μπουλαριών και ίσως όλης της Μέσα Μάνης ο Αγ. Παντελεήμονας. Με την αξιοπρόσεκτη αρχιτεκτονική του κυρίως του Ιερού Βήματος κ τον τοιχογραφικό του στολισμό. Ο καθηγητής του Πανεπιστημιου Ν.Δρανδάκης όταν μελέτησε το μνημείο επί τόπου, υπολόγισε ότι ο Αγ. Παντελεήμονας είναι έργο του 8ου αιώνα, όπως συνάγεται από την κτητορική του επιγραφή. 

 https://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_67.html

ΕΟΡΤΗ ΣΕΡΓΙΟΥ & ΒΑΚΧΟΥ

http://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_4.html

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 06 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020 ΚΑΙ ΩΡΑ 17:00 ΘΑ ΤΕΛΕΣΤΕΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΝΗΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.

 ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 07 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020 ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΘΕΙ Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΣΕΡΓΙΟΥ & ΒΑΚΧΟΥ (ΤΡΟΥΛΩΤΗ) ΣΤΗΝ ΚΟΙΤΑ.

ΥΨΩΣΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Στις 14 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία εορτάζει την ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού. Η γιορτή της ύψωση Τιμίου Σταυρού είναι αρχαιότατη και μια από τις Δεσποτικές γιορτές, τις γιορτές δηλαδή τις αφιερωμένες στο Δεσπότη Χριστό.

Η γιορτή συνδέεται με μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί.

Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου;

Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει.

Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.

Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο.

Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.

Ύστερα από 280 περίπου χρόνια, το 614, οι Πέρσες κυρίευσαν τα Ιεροσόλυμα, έκαναν μεγάλες καταστροφές, πήραν αιχμάλωτο τον Πατριάρχη Ζαχαρία και μαζί τη μεγάλη ασημένια λειψανοθήκη, στην οποία η Aγία Ελένη είχε φυλάξει τον τίμιο Σταυρό.

Ο αυτοκράτορας Ηρά­κλειος, ύστερα από 14 χρόνια, έκανε εκστρατεία, έφτασε νικητής ως την πρωτεύουσα της Περσίας, ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους χριστιανούς, πήρε τον τίμιο Σταυρό και τον Πατριάρχη Ζαχαρία και γύρισε στην Κωνσταντινούπολη.

Από εκεί κατέβηκε στα Ιεροσόλυμα, έβγαλε το βασιλικό στέμμα και ανυπόδητος, σηκώνοντας το κιβώτιο με το τίμιο ξύλο το έφερε στο Γολγοθά.

Στις 14 Σεπτεμβρίου και στο ναό της Αναστάσεως, ο Πατριάρχης Ζαχαρίας ύψωσε στον άμβωνα τον Σταυρό κι ο λαός έψαλλε «Σώσον, Κύριε, τον λαόν σον»…

Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας.

Απολυτίκιο

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.

ΠΗΓΗ: https://www.ekklisiaonline.gr/

ΟΙΤΥΛΟ (ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΣΙΠΙΩΤΙΣΣΑ)

http://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_792.html

ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ

 https://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_820.html

ΝΑΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΜΑΝΗ

http://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_806.html

 

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΙΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου εορτάζουμε την Κοίμηση και Μετάσταση της Θεοτόκου, που ονομάζεται και Πάσχα του καλοκαιριού. Αν η μνήμη ενός Αγίου αποτελεί αφορμή χαράς και πανηγύρεως για όλη την Εκκλησιαστική Κοινότητα, η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι χαρά και πανηγύρι υπέρλαμπρο για όλη την Ορθόδοξη οικουμένη. Η Παναγία είναι η Μητέρα του Χριστού και επομένως είναι Μητέρα της ζωής και αιτία της ανθρωπίνης σωτηρίας. «Μετέστης προς την ζωήν μήτηρ υπάρχουσα της ζωής».

Δεκαπενταύγουστος-γιορτή της Παναγίας: Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας στις 15 Αυγούστου

Έπρεπε όμως και αυτή, όπως όλοι οι άνθρωποι, να πληρώσει το «κοινόν χρέος», να γνωρίσει τον θάνατο, που δεν είναι δημιούργημα του Θεού, αλλά αποτέλεσμα της αμαρτίας.

Βέβαια, με την Ανάσταση του Χριστού καταργήθηκε ο θάνατος και οι ψυχές των δικαίων προγεύονται τον Παράδεισο. Τα σώματά τους θα αναστηθούν πνευματικά και άφθαρτα κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και θα ενωθούν το καθένα με την δική του ψυχή.

Όμως, κατά θεία παραχώρηση και φιλανθρωπία, υφίσταται ο πρόσκαιρος χωρισμός της ψυχής από το σώμα, για να μη γίνει «τό κακόν αθάνατον». Διαλύεται στον τάφο το ανθρώπινο σώμα μέχρι την κοινή εξανάσταση.

Αλλά το θεοδόχο σώμα της Παναγίας, αυτό το σώμα που εβάστασε για εννέα μήνες και εγαλούχησε ως βρέφος τον Θεόν Λόγον, δεν ήταν δυνατόν να το κρατήση ο τάφος.

Τρείς ημέρες μετά την κοίμησή της «μετέστησεν αυτήν προς τας εκείθεν μονάς, Χριστός ο εξ’ αυτής άνευ σποράς γεννηθείς».

Το σώμα της αναστήθηκε, ενώθηκε με την καθαρή ψυχή της και, πνευματικό και άφθαρτο, αναλήφθηκε στους ουρανούς, για να είναι πάντοτε στους αιώνας των αιώνων κοντά στον Υιό και Θεό της. «Διό θνήσκουσα, σύν τω Υιώ εγείρη διαιωνίζουσα» (Κοσμάς ο Ποιητής, α’ ωδή Κανόνος στην Κοίμηση της Θεοτόκου).

Στο τελευταίο μυστήριο της ζωής της, την ένδοξη Κοίμηση της, έπρεπε να είναι παρόντες όλοι οι «αυτόπται του Λόγου και υπηρέται», δηλαδή οι Απόστολοι και οι Άγιοι Ιεράρχες, όπως ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο διδάσκαλος του Άγιος Ιερόθεος, πρώτος Επίσκοπος Αθηνών.

Γι’ αυτό με τρόπο θαυμαστό μαζεύτηκαν όλοι από τα πέρατα της οικουμένης, για να προπέμψουν το Θεοδόχο και ακραιφνέστατο σώμα της. «Θεία δυνάμει περαιωθέντες την Σιών κατελάμβανον και προς ουρανόν επειγομένην, προέπεμπον την ανωτέραν των Χερουβίμ».

Την Μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή την Ανάσταση και Ανάληψη του σώματός της, βεβαιώνουν πολλοί Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όπως οι Άγιοι, Ανδρέας ο Κρήτης, Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Γρηγόριος ο Παλαμάς, Μάρκος ο Εφέσου, Θεόδωρος ο Στουδίτης και άλλοι.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=5&v=3Ph8s6osoHc&feature=emb_logo

πηγη: https://www.ekklisiaonline.gr/

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ ΣΤΗ ΜΑΝΗ

https://naoistimani.blogspot.com/p/blog-page_449.html